Tezgâh büyük, tehlike ciddi

Seçime yaklaşırken cumhurbaşkanı adaylarından biri olan K. Kılıçdaroğlu “BOBP” diye bir projeden bahsediyor, teferruatını biraz sonra anlatacağım.

Ama önce rahmetli MuhsinYazıcıoğlu'nun “Türkiye'yi Suriye'ye benzetmek istiyorlar. Suriye'deki Nusayri iktidarına benzer bir Alevi rejimi kurmak istiyorlar” dediği uyarısını hatırlamanızı istiyorum. O dönemler, pek fazla üzerinde durulmamıştı ve kimse böyle bir duruma ihtimal vermemişti. Yazıcıoğlu’nun, bir helikopter kazasında ölmesi ya da öldürülmesi sonrasında bu sözü hatırlamalıydık ama hiçbirimiz o elim hadisenin tesiri altındayken böyle şeyler düşünemezdi.

İngiliz-Amerikan ortaklığı, İslam dünyasındaki Sünni çoğunluğu dengelemek ve Müslümanları Şii ve Sunni olarak ortadan ikiye ayırmak hevesimdeler. Böylece tarihi ihtilaflarımızı körükleyerek bizi birbirimize kırdırmak suretiyle kendilerine karşı dezavantajlı halimizi devam ettirmeyi planlıyorlar. Ancak İslam dünyasındakimevcutdurum,batılıların hedeflerine ulaşabilmeleri için Şiileri desteklemelerini gerektiriyor.Çünkü aradaki nüfus farkı çok yüksek.

İngiliz siyasetinin önemli yöntemlerinden biri de sömürgeleştirdikleri ülkelerde yönetimi azınlıklara vermektir. Bu yöntem ile yerli halkları birbirine düşman hale getiriyorlar.Sömürgeleştirilmiş toplumlar, kendi içlerindeki düşmanlıktan kurtulup gerçek düşmana karşı koymayı akıllarının ucundan bile geçiremiyorlar.

Irak’ı işgal eden Amerikan ve İngiliz öncülüğündeki koalisyon güçleri, ülkeden çekilirken halkın çoğunluğu Sünni olduğu halde yönetimi Şiilere devrettiler. Üstelik de demokratik yöntemler ile (nasıl oluyorsa?). Emperyalist güçler, İslam dünyasında Şiiliğin daha geniş coğrafyalara yayılmasını kendi emelleri bakımından faydalı görüyorlar. Şunu hemen söyleyeyim ki bunu Şiileri çok sevdiklerinden ya da onları İslam’ın daha doğru bir yorumuna sahip olduklarından dolayı istemiyorlar.

Son zamanlarda seçilme ihtimalinden ümitlenen K. Kılıçdaroğlu, CHP asabiyesinin (taraftarlarının) iktidar olmaya karşı duyduğu iflah olmaz iştah ve Amerikan büyükelçiliğinin açıktan desteği sayesinde yüksek sesle “BOBP” diye bir projeden bahsetmeye başladı. Belki pek çoğumuz bunun ne anlama geldiğini henüz kavrayamadık.

K. Kılıçdaroğlu diyor ki: Ben iktidara geldiğimde “BOB Projesi”ni hayata geçireceğim. Bunun açılımı şu: “Büyük Ortadoğu Barış Projesi”. Bu daha önce duyduğumuz “BOP”dan farklı bir şey. Kılıçdaroğlu, projeyi açıklamaya devam ediyor. “Ben, Türkiye’yi Irak, İran ve Suriye ile barıştıracağım, onlar ile birlik olup tüm Ortadoğu’da etkili olacağız.”

İlk bakışta sıradan bir öneriymiş gibi gözüken “BOBP”, aslında uzun zamandır Amerikalıların bölgede yürüttükleri faaliyetlerin amacını açıklıyor. Daha önce Sünnilerin kontrolünde olan Irak devleti Amerikan işgalinden sonra Şiilere teslim edildi. Demek ki Amerikanın asıl amacı, sadece Saddam’ı devirmek değil devleti Şiilere teslim etmekmiş. Enteresandır Saddam devrildikten sonra Amerikan kontrolündeki Irak’ta İran fink atmaya başladı. Bu durumdan Iraklı Şiiler bile muzdarip.

Suriye ise mâlum olduğu üzere kurulduğundan beri Gulat-ı Şia’nın bir kolu olan Nusayrilerin kontrolünde. Halkın neredeyse %80-90’ı Sünni olduğu halde. Baba ve oğul Esadlar’ın orada nasıl bir zulüm rejimi sürdürdüğü dünyanın her tarafında biliniyor. CHP genel başkanının Esad sevgisini de hepimiz biliyoruz.

K. Kılıçdaroğlu’nun CHP’yi nasıl bir Alevi ve Alevi görünümlülerin partisi haline getirdiği konu ile yakinen ilgilenenlerin mâlumu. Ama ahali işinde gücünde olduğundan ve siyaset ile sadece seçim dönemlerinde sandığa gitme biçiminde ilgilendiğinden söylenenlerin ne anlama geldiğinin farkına varamayabiliyor.

Anladığım kadarıyla K. Kılıçdaroğlu, bu açıklamasıyla Alevilere ve daha çok da Alevi görünümlülere “sizi devlet yönetimine getireceğim” diyerek tamamının desteğini istiyor. Siz siz olun, bizi ayrıştırmak suretiyle Amerikan projesinin hayat bulmasına fırsat vermeyin. Yani Türkiye’nin Suriye ve Irak’a dönüştürülmesineyada devletin bir “dini-etnik grub”un eline geçmesine müsaade etmeyin. 

Not: Bu yazının maksadı, Alevi-Sünni ayrışmasını ya da Şii-Sünni düşmanlığını körüklemek değil bilakis birlikte yaşama kültürünü güçlendirmektir.