Yaş 18. gençlik ve gençlerle birliktelik,onlarla yaşamak, onlarla hemhal olmak.

Hayatın üçte ikisini onlarla geçirmek.

Beraber yatıp kalkmak .

Dertleri ile dertlenmek.

Sevinçleri ile sevinmek.

Sevmek ve sevilmek.

70'inde onların duygularına ortak olmak.

Her türlü fazilet ve reziletlerinin yaşandığı gençlik.

Sokakları onlarla arşınlamak, iniş ve çıkışlarını görmek.

Asvaltların yakışını, yollarda çamur sıçrayışlarını seyretmek.

Okulların onları yozlaştırdığını görmek.

Boş bırakılan ruhların buhran ve isyanına şahit olmak.

Tamamen maddeye dayalı bir hayatı onlara önermenin amaçsızlığında boğulduklarını seyretmek.

Doyumsuz bedenlerin kötü yollarda yıpranışını seyretmek.

Hırslarından gençleri görmeyenleri, ilgilenmeyenleri görmek.

Paraya, makama kulluğu; eğitim ve öğretimin esası olarak onlara sunmak.

Diplomayı tek amaç edinmek, edindirmek.

Kula kulluğu önererek, siz civansınız, mertsiniz diye pohpohlayıp alkışlamak.

Bunlarlarla ruhları daha derin buhran ve isyanlara sürüklemek.

İsyanla tedavi ettiğini söyleyip, çıkmaz sokaklara atmak.

Rehbersiz, gayesiz, sorumsuz, şaşırmış, aşksız, heyecansız.

Ahlaktan, edebden, hayadan soyutlanmış.

Klışe söylemlerle yürütülen güya çözümler.

Kişilik ve kimliğinden habersiz.

Kuru bir yaprak gibi sürüklenen.

Dinini yeri geldikçe kullanan.

Otuz bin nüfuslu bir üniversitede bile üçyüz idealist genç bulalamamak.

Deizm olmasa bile eğlence,sınırsız cinsel yaşam ve hiçbir plan ve proğramı olmayan hayat.

Yine de atadan kalma az da olsa inançla KUTSALLARA SAYGILI VE ÖĞRENMEYE AÇ BİR GENÇLİK..

Elli yıldır gençlerle birlikte olan birisi olarak bunları gençleri suçlamak için yazmadım.

Diyorum ki, bunlar bizim çocuklarımız;

Büyüklerin, büyük laf edenlerin eylem fukaralığı.

Gençler için hiçbir alt yapısı olmayan sözde stklar.

Mangalda kül bırakmazcasına nutuk atıp hiçbir eylemde gençlerle olmayanlar.

Onu bir oy aracı ve kendisini destekleme grubu gören siyasiler.

Sadece yazınca vazifesini yaptığını düşünen yazarlar.

Kendi evlatlarının bile sadece makam ve diploması ile övünenler.

Gençlerle oturup kalkmayıp onu en iyi ben bilirim diye tafra satanlar.

Gençken biz şöyle idik, böyle idik diye geçmişi ile avunanlar.

Evinin kapısını gençliğe kapayanlar.

Onlarla oturup kalkmayanlar. Dertleri ile dertlenmeyenler.

Bağı, bahçesi kadar bile gençliği önemsemeyenler.

Ve dava adamı geçinenler…!

Sürekli suçlayıp,onlara rehber olmayı benim işim değil diyenler.

Korkarım bir gün geleceğimizi kaybedeğiz. O gün geldiğinde gelin yeni bir düzen inşa edelim diyeceğimiz gençler bulamayacağız. Fildişi kuleden akıl vererek bu işin yürüdüğünü sananlar, nutuk atanlar,gençleri kullananlar ve de onlara övgü dizenler, bunlar hiçbir problem çözmüyor.

Bugün gençlerde suç olduğuna inanmıyorum. Onlara rehber olacak,idol olacak,örnek olacak ve deher şeyden önce de onlarla oturup kalkacak, dertlerini dinleyecek, arkadaşlık edecekleri aradıklarını gözlemlemek çok güç değil.

Bizim vurdum duymaz davranışlarımızdır en başta onları BUHRAN VE BUNALIMA sürükleyen, yok oluşa doğru koşturan ve ruhlarının boşluğunu günahlarla dolduran,aradığını sokakların açmazlarında, çamurlarında bulduğunu sanan bu gençliğin bütün günahını yüklenecektir bu toplumun insanları ve özellikle Müslümanları..

Ruhunun derinliklerindeki isyanlara dur diyecek bir direnişi ve bir dirilişi onlara sunamayan bizler önce suçu kendimizde aramak zorundayız. Parayı, makamı, kadını (erkeği) ideal olarak gösteren yapılara karşı,alternatif olumlu, ruhların derinliğine hitabedecek, Musab Bin  Umeyr misali, ruhların özgürlüğünü şahlandıracak ne çözüm ürettik gençler için.

ŞİMDİ İNTİHARLARINI SEYREDİYORUZ.

Gençlik nereye gidiyor diyenlere;

İyi ki bizim gittiğimiz yere gitmiyor!...