UKRAYNA-RUSYA, HAMAS-İSRAİL SAVAŞLARI

Geçtiğimiz günlerde Kırım’ın ilhakının 10. yılı idi Rusya 10 yıl önce Kırım’ı ilhak etti. Türkiye de dahil bir çok ülke ilhak karşısında sadece “tanımıyoruz” demekle yetindi. Yaşadığımız dünya hukukun gücünün değil güçlünün hukukunun egemen olduğu bir dünya. Rusya gerek konvansiyonel gerekse nükleer silahlar açısından güçlü bir ülke. O nedenle de gücüne güvenerek kendi coğrafyasında istediğini yapabiliyor. Bazen de istediğini yapabilmesi için senaryolar da üretebiliyor. İsterseniz son 22 Mart saldırılarını bu açıdan da okuyabilirsiniz.

14 Şubat 2022’de başlayan Ukrayna Savaş’ı 3.yılına girdi ve devam ediyor. Ne var ki bu savaşın başlayacağı önceden biliniyordu. Zira Kırım istilası bunun ilk habercisiydi. Yine Mart 2021’de Rusya’nın Ukrayna sınırlarına 200.000’e yakın askerini ve savaş teçhizatını konuşlandırması da bilinen bir gerçekti. Avrupa ve Amerika bu gerçeği gördükleri halde Ukrayna’ya gereken ilgi ve yardımı göstermediler. Aksine Rusya’yı tahrik edecek adımlar atmayı da ihmal etmediler. Soros imalatı Yahudi kökenli Zelenski’nin cumhurbaşkanı olması bu tahriklerin başında gelmektedir. Bilmem hatırlayanınız var mı; Zelenski iş başına geldikten sonra ülkesinin “Büyük İsrail” olacağını söylemişti. Ukrayna için sözlerini şöyle sürdürmüştü: “Geleceğin İsviçre’sinden bahsedemeyiz kendine has görünüşe sahip bir ‘Büyük İsrail’e’ dönüşeceğiz.” demişti.

Ukrayna’nın İsrail büyükelçisi Yergen Korniçuk ise; “İsrailliler tarihleri boyunca düşmanları tarafından kuşatılmış bir şekilde yaşadı ve Ukrayna da aynısını yaşayacak.” dedi. (İndependent Türkçe).

Doğrusu sormadan edemiyorum; Yahudiler ve özellikle de Siyonistler süper güç odakları tarafından beslenerek, şımartılarak tıpkı Filistin meselesinde olduğu gibi, kendi çıkarları için bir tetikçi olarak kullanılmıyorlar mı?

Şu anda iki savaş devam ediyor, Ukrayna-Rusya ve Hamas-İsrail.

İkisinin de muharriki Yahudiler. Yahudiler genelde bulundukları ülkelerin ekonomi, eğitim, medya ve güzel sanatlar alanlarında hep üstünlük sağlamaya çalışırlar.

Bu nedenle de yaşadıkları ülkelerin entelektüel, aristokrat ve siyasilerinin dikkatlerini ve tepkilerini çekerler. Bazen de bu tepki muhalif liderler doğmasına neden olur.

Tıpkı I. Dünya Savaşı ve onu takiben 1929 ekonomik krizi sonrası Hitler’in ortaya çıkması gibi. Viyana’da genç bir resim meraklısı olan Hitler’in Viyana Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümü’ne alınmayışı o akademinin Yahudi kökenli yöneticisinin şahsında Hitler’de Yahudi karşıtlığına neden oluşturmuştu. Bu karşıtlık II. Dünya Savaşı’nda ete kemiğe büründü ve Yahudi katliamına dönüştü. Ukrayna’da da benzer gelişmeler yaşanıyor. Yahudi Zelenski’nin Rusya karşısında başarısız olmasının önemli nedenlerinin başında Slavlardan oluşan Ukrayna halkı Zelenski’ye yeterince destek vermedi ve vermiyor. Zira Ukrayna’nın güneyinde ve doğusunda bulunan yerleşim yerlerinin yaklaşık 2/3’ü Rusya yanlısı hareket ediyor. Nitekim Rusya ile devam eden savaşta Rusya’nın güneydeki Kırım’ın yanı sıra Herson, Zaparijya gibi yerleri işgal etmesi ve yine doğudaki Donetsk, Lunarsk gibi yerleşim yerlerinin de işgali karşısında Rusya buralar da yaşayan Slav kökenli Ukraynalıların ciddi bir tepkisi ile karşılaşmadı.

7 Ekim’den bu yana özellikle Türkiye ve birçok ülke Hamas-İsrail Savaşı’na odaklandı. Bu da normal, ancak normal olmayan şey Ukrayna Savaşı’nın yeterince tahlil edilmediği. Zira Ukrayna Savaşı’nda dikkat edilmesi gereken birkaç önemli nokta var;

Birincisi; Rusya açısından, Rusya’nın şu anda işgali altında bulunan topraklar ve yine Kiev yakınına kadar olan toprakları kendi toprakları olarak kabul etmesi.

İkincisi; Yahudi diasporası, Yahudi sermayedarları açısından da Ukrayna’nın “Büyük Yahudi Devleti” olarak hazırlanması.

Üçüncüsü ise Batılı ülkeler açısından ve özellikle ABD tarafından Ukrayna’nın NATO üyeliğine hazırlanması ki NATO genel sekreteri bu konuya sık sık vurgu yapmakta.

Oysa Rusya’nın; Ukrayna’nın Yahudi Devleti olmasına da, NATO’ya girmesine de karşı olduğu bilinmektedir. Savaşın uzamasında önemli iki etken de bunlardır. Zira Rusya yanı başında bir Yahudi Devleti istemiyor. Hele hele NATO üyesi bir Ukrayna’yı hiç istemiyor. Şayet Ukrayna’nın NATO’ya üye olması için tıpkı İsveç ve Finlandiya üyeliğinde olduğu gibi Türkiye ve Macaristan gibi ülkelere dayatılırsa Türkiye buna asla izin vermez. Bu durum da Türkiye-ABD ilişkilerinde yeni bir krizin kapılarını aralar. Türkiye uzunca bir süredir Rusya ile kontrollü komşuluk ve iyi ilişkilerini devam ettiriyor. Bu bağlamda her iki ülke de karşı karşıya geldikleri krizleri soğukkanlılıkla önlemeye çalışıyor. Tıpkı Moskova’nın Ankara Büyükelçisi’nin öldürülmesi ve 27 Şubat 2020’de Rusya’nın İdlib’de TSK taburuna saldırısında olduğu gibi.

Rusya Batı’ya, ABD’ye rağmen istediği hedefe ulaşacak gibi görünüyor. Son Konser Salonu’na yapılan saldırı da adeta Rusya’yı tahrik içerikli bir saldırı. Saldırının failleri olarak her ne kadar DAİŞ’in Horasan koluna bağlı Tacik vatandaşları gösterilse de Rusya bu konuda ikna olmuş değil. Aksine bu saldırı Rusya’nın Ukrayna’ya yönelik işgalini, Ukrayna’nın Karadeniz ile ilişkisinin kesilmesine zemin hazırlamaktadır.

Putin hem devam eden savaş ve hem de içerideki farklı Putin aleyhtarı yapılanmalara rağmen son seçimde %87’lik bir oranla yeniden Rusya Devlet Başkanı seçildi. Seçimden 5 gün sonra bu saldırının gelmesi Putin”e gözdağı olarak da değerlendirilebilinir. Oysa Rus halkı Putin ile yola devam dedi. Bu savaş er ya da geç bitecek. Savaşın mağlubu sadece Ukrayna olmayacak. Ukrayna’ya destek veren Batı Dünyası, İsrail, Yahudi diasporası ve Yahudi sermayedarları da bundan nasibin alacaktır.

Yahudilerin Ukrayna mağlubiyeti Hamas -İsrail savaşında da zuhur edecektir. Zira şu anda Netanyahu’ya adeta Hitler görevi, İsrail’e de Almanya rolü verilmiş gözüküyor. Kurulduğundan bu yana kuşatılmışlık ve meşruiyet sorunu yaşayan İsrail, bu savaşla yolun sonuna gelecek gibi. Netanyahu ısrarla direnmeye çalışıyor. Bu direniş aslında Amerika ve benzeri ülkeler tarafından destekleniyor. Netanyahu ise siyasi ve fiziki ömrünü uzatmak için direnmekten başka çare göremiyor. Ne var ki bu direnme tıpkı Hitler gibi Netanyahu’yu da kurtaramayacaktır. Netanyahu için yolun sonu görünüyor. Hitler de 1939’dan 1945’e kadar direnmişti ama Hitler öldü. Ne var ki sonrasında Almanya yeniden ayağa kalkmayı başardı. Zira Almanya savaşı kendi topraklarında kaybetti. İsrail için böyle bir şans da gözükmüyor. Netanyahu ölür, öldürülür ya da intihar ederse İsrail Almanya gibi ayağa kalkamayacak. Zira Almanya kendi topraklarında savaşı kaybetti. Oysa İsrail’in kendi toprağı yok. Bunca savaş suçu, insanlık suçu, soykırım ve katliamın ardından, Netanyahu’nun şahsında İsrail sadece insanlığın vicdanında değil ülkeler nezdinde de itibarını kaybetmiştir. Hem sonra unutulmasın her ne kadar Golde Meir; “Filistin Halkı diye bir halk yoktur” dese de gerçek odur ki İsrail’in de Filistin topraklarında hiçbir hakkı yoktur.

İsrail Abraham anlaşmaları yapanlara, Oslo Mutabakat Belgesi’ni imzalayanlara güveniyorsa yanılıyor. Zira Arap yönetimleri İsrail’e dost ve müttefik olsalar da halklar asla İsrail ile dost ve müttefik olmayacaklardır. Yüz yıllık Filistin tarihi buna şahittir. Zaten İsrail de bunu inkar etmiyor. Onların Arap yönetimlerinden hiçbir kaygıları yok. Esas kaygıları Müslüman halk. İsrail mağlubiyet ile tanıştıktan sonra ki şu an devam etmekte olan Hamas-İsrail Savaşı’nın mağlubu belli o da İsrail, galibini ise Allah bilir. İsrail’in mağlubiyeti gerçekleştiği zaman ve bu mağlubiyet kabullenildiğinde İsrail 1967 öncesi topraklara razı olacak.

Lakin Filistin Halkı ve Müslümanlar buna asla razı olmayacaklar. O gün geldiğinde İsrail 1948 öncesi topraklara kavuşursa şükretsin.

Sonuç olarak, iki Yahudi lider de ülkelerinin sonunu getirmeye memur edilmişler gibi. Zelenski Ukrayna’yı, Netanyahu İsrail’i bitirmeye memur edilmişler!

Her ikisi için de yolun sonu görünüyor.

25 MART 2024