Siz “ana” ile “anne” kelimelerinin farkını biliyor musunuz?

“Ana” gönülden, kalpten kopan bir çığlık, “anne” ise dudaklardan gelen bir ses.

Biz “ana”larımızı hep “ana” bildik.

Bizler hep “ana” dedik.

Hele ben ve benim gibi yetim olanlar “ana”nın kıymetini daha fazla bilir diye düşünüyorum.

Düşünün 28 yaşında iken kocası iş kazasında vefat eden bir anayı. O “ana” ki, beş çocuk büyütecek, kimsesiz, aşsız ve tek başına.

Kimsesiz.

Sadece sığındığı, sığınabileceği yer “kimsesizlerin kimsesi olan Rabbulalemin”

“Anam” işte böyle bir “ana” idi.

Kalan ömrünü hep çocuklarına adamış bir “ana”

Ve

90 yaşında ruhunu sahibine, Rabbulalemine teslim etmiş.

Her gün telefonla aradığım “anam”.

Sırf onunla olabilmek, yanında kalabilmek için emekliliği tercih etmiş bir evlat. Artık 2 yaşında yaşanmış “yetim”liğin yanına bir de “öksüz”lük eklendi.

Ne deniliyordur sözlerimizde.

'Ana başa taç imiş

Her derde ilaç imiş.

Kişi Pir olsa da

Anaya muhtaç imiş.'

Evet, gerçekten evlat olabilen için “ana” başa "tac"dır. Her derde ilaçtır.

“Ana”lar başa taç olduğu için Rabbulalemin ebeveyninize “üffff” bile demeyin diye buyuruyor.

Bizi bin bir zahmetle dünyaya getiren “ana”mızın kıymetini bilelim ki, kıymet kazanalım.

Ve bilelim ki,

 “Ağlarsa anam ağlar,

Gerisi yalan ağlar”

Gerçekten ağlayan, şeksiz şüphesiz evladı için fırtınalar estiren, ağlayanlar hep analar olmuştur.

Artık bir fani olarak “ana”sız kaldım.

“Öksüz” bir fani.

Bizi büyüten, her türlü tehlikeden korumaya çalışan, saçını süpürge eden, çalışan, yılmayan, odun kıran, karlı ve buzlu günlerde çocuklarının rızkı için çalışan, didinen “Anam” emanetini sahibine teslim etti.

5 Ekim 2021.

Saat 22.

Dünyevi anlamda son nefesin verildiği gün.

Duasının kabul ve makbul olduğu gün. Son duası. Yarabbi ben hazırım. Beni hiçbir kuluna muhtaç eyleme.

Duası makbul oldu.

Elden ayaktan düşmeden, kimseye muhtaç olmadan ruhunu teslim etti.

Dilinde zikir, elinde tespih, ağzında ve dudağından hiç eksilmeye Kur’an-ı Kerim tilavetiyle fani âlemden beka âlemine irtihal etti “anam”.

Her “ana” özeldir.

Benim anam çok özeldi benim için.

Zira o bizlere sadece “ana”lık değil, “baba”lık altmış iki sene.

Ve son nefes 90 yaşında.

Mekânı Hz. Muhammed’in s.a.v. ravzasıdır inşallah.

O cennet-i âlâdadır inşallah.

İnşallah beraber Hz. Muhammed’in s.a.v. ravzasında haşroluruz bütün dostlar ve müminler.

Dünyevi anlamda elveda “anam”

Ruhun şad, mekânın naim cenneti olsun “Naime anam”. Benim anam.

Selam ve Sabırla…