Sözde Değil Özde İslam

Günümüzde yayılan; egoizm, hırs, kibir, mal toplama yarışı, gösteriş vs. "kötü" davranışlar, İslam'ın gerilemesine deizm ve ateizmin gençler arasında yayılmasına sebep oldu.

Bu en çok ta düzeltiyoruz diyenlerin marifetiyle oldu.

Diyanetin yanlış kararları, vaizlerin çapsız sohbetleri, dini siyasete, ticarete, hertürlü ilişkiye  alet ederek yükselenlerin, omuzlarına bastıkları, haklarına girdikleri vatandaşlarımızın onayını aldıkları anlamına gelmiyor.

Susmus gibi yapan bireyler, intikamlarını başka usullerde alıyor. Öğretmen işini aşkla yapmayıp intikam alırken memurlar karikatürlerdeki gibi iş yavaşlatma ile "bugün git yarın gel" havasında, gençlerin vatana sadakatleri sıfıra doğru kayıyor.

Artık, gelecek için yurt dışına gitmek isteyenlerin  genel nufus içindeki oranı %20 yi buldu.

Bu da neredeyse gençliğin tamamına yakın bir oran.11 bin dolar milyoneri ülkemizi terketti.

Tartışmalı TÜİK bile; evlenenlerin oranı %9, boşananların oranı %19 diye resmi açıklama yaptı.

Ne yapabiliriz ?

Bu bozulma karşısında asıl kodlarımıza nasıl döneceğiz?

Ateizm, deizm, yurtdışı hayalleri, servet transferleri, beyin göçü... Nasıl tersine dönderilecek? 

Yönetenlerin böyle bir gündemleri var mı Allah aşkına? 

Ne zaman islamın en güzel kavramlarından biri olan diğerkâmlığı hatırlayacağız?

Neydi bu kavram hatırlayabildiniz mi? 

Çünkü önde gidenlerimiz çok uzun süreden beri bu kavramı unuttular.

Diğerkâmlık (diğergâmlık) nedir ?

Diğerkâmlık veya altrüizm, “başkalarının yararını da kendi yararı kadar gözetme” ya da “diğer insanlara maddi veya manevi kişisel çıkar gözetmeksizin yararlı olmaya çalışma ve ‘bencillik karşıtı hareketler’de bulunma” olarak tanımlanır.

Her gün tekrar ettiğim ve beni okuyanlardan da etmelerini dilediğim dua nedir biliyormusun sevgili okuyucu ?

Allah'ım; halkı müslüman olan coğrafyalara, halkının hizmetkarı olacak,halkını kendi nefsinden, eşinin, dostunun, çocuklarının çıkarlarından fazla sevecek, gözetecek, yiğit, çalışkan, dürüst yöneticiler yarat.

O yöneticiler ki ; çevreleriyle birlikte halkın işlerini Allah'a ibadet eder gibi, büyük  sabırla, gayretle yapsınlar ve geriye sadece cennetini kazanacakları onurlu bir geçmişi miras bıraksınlar.

57 tane , halkı müslüman ama o halkın evlatlarının  çoğunluğu mağdur ve mazlum, birbirine düşürülmüş, cahil bırakılmış ümmetin evlatları olarak tek çaremiz: Üzerimize düşen bireysel görev ve gayreti göstermek ve bizleri yönetenleri doğru seçmek. Seçme eylemini özgürce yerine getiremeyen ülkeler ve halklar içinse Rabbimize dua etmek.

Biz çalışacağız,doğru kararlarla doğru seçimler yapacağız,"ötekinin çıkarlarını,özgürlüğünü, onurunu, namusunu, varlığını, inançlarını" kendinizinkiler kadar meşru ve saygıdeğer kabul edeceğiz.

Digerkâmligi unutmadan,"komşusu açken tok yatan bizden değildir" diyen yüce Rasulümüzü  aklımızdan çıkarmadan yaşamalyız. Evde çocukları aç beklerken son parasını perişan  bir dilenciye veren Hz Ali'yi, buna sabreden Hz Fatma'yı, cennet gençleri çocuklarını unutmamalıyız.

Sözün sonu: Bu din sözde değil,  özde yaşanmazsa bizi büyük hüsran bekliyor.