kümese bekçilik teklifi alan tilkinin iştahı ile bakıyorlar bize!

inanmak ayrı bir şey. 
hayatın önünüze sürükleyip getirdiği ne varsa
iman ettiğimiz şeylerle o pencereden izler ve değerlendiririz.
müslümanca düşünmenin esasıdır o bakış.

o bakış açısını kaybeden gönüller 
yaşadığımız çağda 
modern ideolojilerin gözlüğünü takar ki
ah ki ah! 

yaşanan hayatı sadece bir yüzüyle değerlendiren, 
yaşam, ölüm ve sonrası için bir sözü olmayan dünyevi düşünceler 
yani Allahsız olanlar işte onu derim 
bir de siyasi ve toplumsal, ekonomi dahil her alanda hayatın nasıl kurgulanması ile ilgili cümleler kurunca kitaplar dolusu, 
ideoloji oldular. 
özellikle sanayi devrimiyle birlikte çok hızlı toplumsal değişimler 
kırsaldan şehirlere devasa göçler, yerleşik güzel olan ne varsa altüst etti
kadim dinlerin ve elbette islamın hayatla ilgili söylediklerinin çok ötesinde
cümleleri olan ideologlar çıkardı. 
özellikle çalışma hayatı ve sonuçları itibariyle kapitalist sosyalist, liberal vs dünya görüşleri 
sanki çağın kesin ve tek doğrularıymış olarak çok farklı geniş 
kesimlerin düşünceleri haline geldi.

sıkıntı olan dost 
biz, yani müslümanlar, yani gönül penceresi ile hayata bakan ve 
dünyalılara sözü olanlar işte benzer bir hataya düştük 
kutsal olanı 
ideolojilerin önünde inançlarımızı tartışmaya açtık 
kutsal olanı, ideoloji mertebesine indirilince, 
yara alan esasında din değildi
kendimizin korumasız biçare ortalık yerde kalmamızın adıydı...

sözü getirmek için dolaştırdığım yere gelince;

kuruluş felsefesi kendi halkının inancına düşman olan ve 
batının materyalist düşünce rahminde 
yeni bir nesil var etmeye adamış kadroların 
100 yıldır bitmeyen çabası 
bu ülkede halklar arasında derin fayları olan kitlelerin oluşmasına ve
kavgaya sebep verdi, veriyor ve verecek. 

derinliği olmayan, bir de 
yani inceliği, hassasiyeti olmayan içinde merhameti olmayan 
ayak üstü söylenen cümleler kuruyorlar. 
şöyle yaparsan şöyle olur diyen. bunlar bizim işimiz siz dünyaya dair şeylerden 
anlamazsınız diye küçümseyen, kendilerine müslümanı hizmetçi diye layık gören 
azgın kesimler
maddi manevi kurtuluş reçeteleri 
sıkıştırıyorlar elimize.

islamın topraklarında salyangoz satan adamlar işte…
ağızlarında kalabalık sözler var, alımlı bir o kadar bilimsel etiket takılmış. 

dediğim sadece şu dost;
bu ülkede siyasi ve düşünce dünyamız  
ideolojik söz kavgalarına dönerken hayatın her alanına da sirayet ettiğidir 

yumruklar sıkılmış ve gürültü eden ve tartışan kitlelerin anlaşma imkanı kalmamıştır. 
öyleyken; islamcı kesimin düşünce adamlarının bir kısmı ve siyasiler
müslüman halklara onca yaşatılan acılara rağmen
sol, kemalist laik kesimlerle oturup konuşmak gerekir, onlara bir şans vermeli ki
bu kavga bitmeli dilekleri 
özellikle kendi çocukları ve müslüman gençliği derinden etkiliyor.

müslüman gençler on yıllarca çekilen acıları bilmiyor. 
hafızasında böylesi bir travma yok.
18 bin faili meçhul olan, karakollarda işkencenin sıradan olduğu,
sırf inancından dolayı kamudan dışlanan dindar insanların,
başçavuşun bile darbe zihniyetiyle ülkeyi sigaya çektiği ve benzeri hak ihlallerinin sayısız olduğu zamanlar yaşadı bu ülke, bilmiyor gençler…

özgürlük ve daha iyi bir yaşam adına sayısız iyileşmeyi dikkate almayan
ama kendi mahallesinde olan yanlışlarına 
haklı olarak öfke kusarken 
kemalist, laik, sol çevrelerin müslümanlarla ilgili önyargı ve düşmanlıklarını
on yıllarca ülkeyi nasıl yönettiklerini görmüyor,
bilmiyor veya
onlara iyi niyetli bir yaklaşım sergiliyorlar. 

bunu yapanların vebali büyüktür diye düşünüyorum.

ben türkiye’de sol, kemalist, laik seküler kesimlerle konuşulacak erdemli insanlar olduğuna inanmıyorum. 
“helalleşelim” cümleleri sadece iktidar beklentisi içindir ve 
kesin olarak bildiğim bir şey var, 

meczup 
hafif bir tebessüm etti ve sözü yazarın ağzından aldı;

kümese bekçilik teklifi alan tilkinin 
iştahı ile bakıyorlar bize.
sahi görmüyor musunuz?
dedi ve sustu.