Allah yüzüne baksın!

bilinç ve sorumluluk sahibi, iradesi ve görev duygusu ve
vicdanlı, kişilikli ve benlikliği olan.
dahası var
kompleks düşünme yeteneği olan
planlama, strateji, yaratıcılık, hayal kurmayı da ekleyin.
insana ait en temel duygu ve düşüncelerden bahsediyorum.
bütün bunlardan insan beyninin
hangi bölgesi sorumludur bilir misiniz peki?
beynin ön bölgesindeki frontal kısmı.
orası neresi mi?
alnındaki kısım dost.
‘yüz’de yani...
tam da secde ettiğin yer diyorum.
işte beynin bu ön kısmındaki yer
bir nedenle travma gibi veya kanser gibi hastalıklarda
genişliğine göre insana ait en önemli olan özelliklerin ne varsa yok olması, gitmesi demektir ki;
“boş insan” oluverir Allah korusun!
ilginçtir, insan uyuduğu vakit  sadece bu kısımda faaliyet kesiyor, frontal bölge sizinle birlikte uyuyor işte.  

kişinin yüzü nereye dönmüşse  
esasında insanın eşsiz özelliklerin olduğu beynin frontal kısmını da döndürmüş olur  
yüzünü döndürdüğün yer kadarız dost
o kadarsın işte...
o kadarız...

'Allah yüzüne baksın/baktı'
ne güzel bir dua, ve tesbit öyle değil mi?

yüz  bizi tanımlayan, tanıtan kısmımızdır.
mikroplu günlerde maske giyeli,
yüzsüz(!) olalı yani
bi bakar mısınız lütfen tanışıklığımız kalmadı kimseyle…

kişiyle  güven üzerine ilişki kurmanın ilk basamağı yüze dönmektir.
yüz, kişinin kendini açtığı veya
niyeti varsa dışarıdan alacağı ne varsa kendini hazır ettiği pozisyondur.
kişinin beden dili iç dünyasının çok zaman dışarıya vurumudur ve
‘yüz dönmek’ kişinin
bir şey için kararlı olduğunu belirtir ve samimiyetinin de ölçüsüdür.

korkan çocuğa  
İhtiyar adam sessini yumuşattı yüzüne döndü yaşın kaç delikanlı? dedi
derdi konuşmak, temas kurmak, güven vermekti.
ihtiyarın yüzüne çocuk bir an dahi başını kaldırıp bakmadı. gözlerini kaçırdı ve
başı önde, dili ucuyla geveledi bir şeyler.
böylesi durumda insana ulaşmak
güven sağlamak mümkün değildir, inanın.
hemen arkadan gelen bir ses çocuğa yardım etti, annesiydi;
şöyle diyelim
yardım ediyorum zannetti
ve
“12 yaşında dedesi” dedi. “adı da hasan dedesinin ismi, tanırsınız”
ihtiyar adam yüzünü döndürmeden biraz kızgın, biraz hayret eden bir tonda
'hı aferin size!' diyerek memnuniyetsizliğini belirtti.

alınacak yol istikamet sahibi olunca gidiliyor dost
yapılacak olana
yüzünü dönmemişse bir insan eğer niyeti yoktur.
ne yola düşer, ne de düşse bile gideceği yere ulaşır.

öyleyse;
'kelime şehadet'
'kabulün' dille ikrarıdır ve nereye yüzünüzün döndüğüne sözle ile işaret koymaktır.
çok değerlidir.
ama ‘sözle’ işte
o kadar…
sözü ayrı yönü ayrı olmak mümkün işte…
namaz kılmaksa
filiyatta yüzünün döndüğü yeri gösterir.
kıbleni yani.
hangi yolun yolcusu olduğunu, istikametini belli eder.
 
namaz
kişinin ‘din’le gerçekçi ve sağlam bir ilişki kurduğunun bariz göstergesidir,
namazı olmayanın 'din'le olan ilişkisi
dine yüzünü çevirmemiş bir duruştur

çünkü yüz dönmek,
gönül vermektir be dost.
gönlü olmayana ne yaptırabilirsiniz ki?

ey yolcu

yüzünü gizlemek zorunda kalacağın
ortamlardan,
başını önüne eğdirecek ne işin varsa
uzak dur...
‘yüzlerin düşeceği gün’ var ya!
“ah keşke” denilecek zaman işte.
gelmezden önce
yani şimdi yaşarken diyorum
sadece sözle değil  
bedenini,
yani yüzünü döndür Allaha ki;

o gün
‘Allah yüzüne baksın’

Not;  yazılarımın, dilediğiniz kısmı dahil, dilediğiniz şekilde dostlarınıza ikram etmeye açıktır.