İŞTE DECCAL

Yolcuyuz ya!,
sözüm yolda olanlara…
şunu bil dost,
bu yolda adamın sözüne tek başına itibar edilmez.
edilmez işte…
yol,
söze değil, hizmet eden gönüllere bakar.

yaşadığımız toplumun yüzyılların emeği ile ilmek ilmek biriktirdiği değerleri vardır.
hizmet ederek tekrar edilen işler işte...
ezbere yapılır durur.
toplumun işlerini kolaylaştıran devasa birliktelikler çıkarır ortaya.
yazısı olmayan anlaşmalardır bunlar.

toplumsal roller,
derdi, acıyı, mutlulukları, sevinçleri, eğlenceyi nasıl paylaşılacağı,
kimin, nerede, nasıl rol alacağı, nerde yardım edecegi, el uzatacağı,
hem de bunun sınırlarına varıncaya kadar
yazılı olmayan hizmet alanlarını belirler...
 ve rol sahipleri,
yeri ve zamanı gelince ortaya çıkar,
hızır misali…

geneleklerden bahsederim dost.

kız istemeden, evliliğe, ölümden cenazenin defnine, hastalıktan, hasta bakımına,
annenin doğumundan çocuğun büyütülmesine,
ihtiyarlık gelip çökünce insana
hani elden ayaktan kesilince,
sayısız olaya  
kendiliğinden hizmetler girer tam da zamanında hayata.
hem de hiç atlamadan…

kız istenir, nasıl isteneceği toplumsal hafızada vardır.
evliliğin her kademesi törede kayıtlıdır ve hizmeti olanlar o ara
hemen olması gereken yerde biterler.

cenazelere bakın.
en acılı olduğumuz anlarda,
en yakın akraba ve komşuların, dostların
neyle nasıl ilgi göstereceği  
hiç sekmez ve
o ara büyük bir dayanışmayla ezberler iş görür,
kolay eder hayatları…
hangi komşunun gelen misafirlere evini açacağı bile hissedilir bu dayanışma da.
bu tip yardımlaşma toplumsal hafızanın kayıtlarında saklıdır ve
yeri zamanı gelince kendiliğinden ortaya saçılır.

binlerce yılın birikimidir dost.
roller paylaşılmış ve hizmet edecek olan,
olayları bekler durur işte..
hizmet üzeri bir ahitleşmenin en güzel görüntüleri sergilenir her bir olayda.
bugünün el vereni
bir sonraki el alacak kişidir esasında.

Evlilik, ölüm, hastalık, açlık, fukaralık, doğum,
ihtiyarlık diyerek herkesin
mutlaka yaşadığı ve bir başkasına illaki muhtaç olduğu anlar
döner durur insanlar arasında…
emek emek büyütülen çocuklar, zamanı gelince
ebeveynlerine bakılması gerektiğini bilmeleri gibi…
 
bir başına taşımayı bırakın,
bazen bir ailenin, topluluğun dahi göğüslemekte zorlandığı işler gelir
insanların başına ve
bir çırpıda çözülür dayanışma ve yardımlaşmayla.

gelenek dost gelenek…

bu ne acayip bir şeydir, akledenlere.

bütün bu hafızayı, geleneği yok eden ve
büyük bir acımasız şekilde bu rolleri unutturan, dağıtan, parçalayan

modernite
zamanın
deccalidir…

ah bir bilsen…

örnek olsun,
erkeğin rolü vardır dost.
Orda mısın?
mesela.
kadının rolü bellidir.
ailede herkesin ne, ne zaman, nasıl rol üstlenecek olduğu işlenmiştir
toplumsal hafızaya...

aile yıkılıyor diye bugünlerde sekip duran muhafazakar kesim,
dibine kadar moderniteyi hazmetmeye çalışırken günlük hayatında
dağılmayı ve suçu  
kanun, tüzük ve sözleşmelerde buluyor.
ah! keşke  o kadar kolay olsaydı...
istanbul sözleşmesi yok edilince kurtulsaydı aile keşke...

ey yolcu
sorun geleneğin yok edilmesi ve yıkılmasıdır.
hayır hayır, geleneği kutsadığım yok...
gelenek adına
eskiyen, değişmesi gereken
insan onuruna dokunan ne varsa
çöp olması ayrı,
bütün birikimi tu kaka yapmak ayrı...

yeni bir gelenek oluşturmadan hafızasız kalakalmak varya…

zor, biliyorum yolcu...

yüzyılların ezberleri, birikimi yok edilirken
daha doğru ifade edersek unutturulurken,
bireyselliğin kutsandığı,
bir başına hayatı göğüslemek zorunda bırakılan insanın
acınası halidir yaşanılan zamanlar.
dahası var mı ki acaba diyor ve çok merak ediyorsanız eğer;
inanın bire bir bu yollardan yıllar önce geçen
batı dünyasına bakmanız yeterlidir.

yalnız yaşayan, yalnız ölen insanlar
toplumun nüfus yüzdesinde hergün yeni rekorlar kırıyorlar..!

ey yolcu
yolun geleneğini önemse...
kolayla oluşmadı o roller.
yüzyılların emeği vardır bütün çalışılmış hizmetlerde.

yolda sözü çok,
ama hizmeti olmayan,
toplumsal sözleşmelerdeki kişinin rolünü küçümseyenler var ya,
onlara dikkat et ve aldırış etme.

sen rolünü bil
ve olması gereken zamanda da oyna...

Not; yazılarımın dilediğiniz kısmı dahil, dilediğiniz şekilde dostlarınıza ikram etmeye açıktır.
Her hakkı okuyucuya aittir.