Mervan Bargutî'den Mektup Var: Neden Açlık Grevindeyiz ?

İsrail Hapishanelerinde Neden Açlık Grevindeyiz?

Son 15 yılını İsrail cezaevinde geçirmiş biri olarak, İsrail’in Filistinli mahkûmlara yönelik yasadışı, keyfi ve insanlık dışı uygulamalarının hem canlı tanığı hem de mağduru oldum. Diğer tüm seçenekleri tükettikten sonra açlık grevi yaparak bu suiistimale direnmekten başka bir çare olmadığı kararına vardım.
Bizim ‘Filistinli Tutsaklar Günü’ olarak gördüğümüz bugünden başlayan açlık grevine yaklaşık bin Filistinli mahkûm katılma kararı verdi. Yapmakta olduğumuz açlık grevi mevcut direniş yöntemlerinin en barışçılıdır. Aç karınları ve fedakârlıkları, karanlık hücrelerinin dışında seslerinin yankılanması umuduyla acıyı sadece greve katılanlara ve onların sevdiklerine yükler. Onlarca yıllık tecrübemiz, İsrail’in insanlık dışı sömürgeciliği ve askerî işgalinin, açlık grevi yapan mahkûmları fiziksel acı çektirerek, aile ve topluluklarından ayırarak boyun eğdirmek için kullandığı yöntemlerini kanıtladı. Tüm bunlara karşın biz teslim olmayacağız.

İşgalci güç İsrail, yaklaşık 70 yıldır uluslararası hukuku birden fazla kez, farklı şekillerde ihlal etmiştir ve bugün hâlâ eylemleri cezasız kalmıştır. Filistin halkına karşı, kadın, erkek ve çocuk demeden Cenevre Sözleşmesi’ni ciddi şekilde ihlal etmiştir.

İlk cezaevine girdiğimde henüz 15 yaşındaydım. Beni sorgulayan İsrailli, cinsel organıma vurmadan önce zorla bacaklarımı ayırdığında 18 yaşındaydım. Acının kaybolduğu anda alnımda sonsuza dek kalacak olan bir yara izi bıraktı. Sonrasında beni sorgulayan kişi alaylı bir ifadeyle bir daha asla çocuğum olmayacağını, benim gibi insanların sadece “terörist” ve “katile baba” olabileceğini söyledi.

Bir zaman sonra tekrar İsrail cezaevine girdim, açlık grevine önderlik ediyordum, ilk oğlum doğmuştu. Böyle haberlerde genelde şeker dağıtırız, o gün diğer mahkûmlara tuz dağıttık. O 18’ine geldiğinde İsrail cezaevine girdi ve dört yılını orada geçirdi.

Büyük oğlumun şu an dört çocuğu var ve şimdi 31 yaşında bir adam. Ben hâlâ, binlerce tutsak, milyonlarca Filistinli ve dünyanın dört bir yanından gelen destekle birlikte bu özgürlük mücadelesini sürdürmeye devam ediyorum. İşgalcinin kibri, muktedirler ve onların destekçilerinin sağır kılmaya çalıştığı bu basit gerçek: Zincirlerimiz biz kırılmadan daha önce kırılacak, çünkü bedeli ne olursa olsun özgürlük çağrısına kulak vermek insan doğasının bir parçasıdır.

İsrail, cezaevlerinin neredeyse tamamını işgal bölgelerine değil, iç bölgelere inşa etmekte. Bunu yaparken Filistinli sivil ziyaretçileri hukuku hiçe sayarak esaret altına almayı, aile ziyaretlerini kısıtlamayı, ulaşımın kötü koşullarda sağlandığı uzun mesafelerle onlara acı çektirmeyi amaçladı. Şimdiyse uluslararası hukukunun güvence altına aldığı asgari haklar -daha önce zorlu açlık grevleri sonucu kazanılanlar dâhil- cezaevinin bizi mahrum ettiği ayrıcalık hâline geldi.

Filistinli mahkûmlar ve tutuklular, işkence, insanlık dışı muamele ve tıbbi yetersizlik nedeniyle acı çekmekte. Bazıları tutuklulukları sırasında öldürüldü. Filistinli Mahkûmlar Kulübü’nin son sayımlarına göre, 1967’den beri yaklaşık 200 Filistinli tutsak bu eylemler sonucunda hayatını kaybetti. Filistinli mahpuslar ve aileleri İsrail’in toplu cezalandırma yöntemlerinin birinci hedefi olmaya devam ediyor.

Açlık grevi yapmamızdaki amaç bu ihlallere son vermek.

Geride bıraktığımız elli yılda insan hakları örgütü Addameer’in verilerine göre, 800 bini aşkın Filistinli -bu sayı Filistin yönetiminde yaşayan erkek nüfusunun yüzde 40’ına eşdeğer- İsrail tarafından mahkûm edildi ya da tutuklandı. Bugün hâlâ 6 bin beş yüz kişi cezaevlerinde, aralarından bazıları dünyanın en uzun süre gözaltında bulunma ‘ayrıcalığına’ sahip olanlar da var. Aile üyeleri ya da yakınları cezaevinde acı çekmeyen bir Filistinli aile bulmak çok zordur.

Bu inanılması güç durumu nasıl açıklayabilirim?

İsrail, Filistinlilerin varlığını ve direnişini kriminalize ederken Filistinlilere karşı suç işleyen İsraillilere yönelik, uyguladığı çift taraflı yasal bir ırk ayrımcısı rejim kurdu. İsrail’in maskaralıktan ibaret olan adalet sistemi, açık bir şekilde sömürgeci, askerî işgalin ürünü. ABD’nin verilerine göre, askerî mahkemelerde mahkûm olma oranı yüzde 90.

İsrail’in esir aldığı yüzlerce Filistinlinin arasında çocuklar, kadınlar, parlamenterler, aktivistler, gazeteciler, insan hakları savunucuları, politik figürler, militanlar, görgü tanıkları ve tutukluların aileleri var. Ve bunun tek bir sebebi var: tüm ulusun meşru arzularını gömmek.

Bu nedenle İsrail cezaevleri, Filistin halkının kendi geleceğini tayini için bir ‘beşik’ hâline geldi. Bu açlık grevi de gösterecektir ki, mahpusların mücadelesi bizim mücadelemizin, özgürlük ve onur için yürütülen mücadelenin, ismini uzun özgürlük yolumuzda seçtiğimiz yeni adımın pusulasıdır.

İsrail, kitlesel keyfi tutuklamalar, işkence ve ağır kısıtlamalar da dâhil olmak üzere ihlallerini meşrulaştırmak için hepimizi terörist ilan etmeye çalıştı. İsrail’in, Filistin özgürlük mücadelesini baltalamak için gösterdiği çabanın bir parçası olarak İsrail mahkemesi, beni uluslararası gözlemciler tarafından kınanmış bir siyasi gösterinin davasında beni beş ömür boyu hapis ve 40 yıl hapis cezasına çarptırdı.

İsrail, bu yöntemlere başvuran ilk işgalci veya sömürgeci güç değildir. Tarihteki tüm ulusal kurtuluş hareketlerine bakıldığında benzer uygulamalar görülebilir.

Zira bu, baskıya, sömürgeciliğe ve ırk ayrımcılığına karşı savaşan birçok insanın yanımızda durmasının nedenidir. Özgür Mervan Barguti için Uluslararası Kampanya, Tüm Filistin Mahkûmlar için Uluslararası Kampanya, ırk ayrımcılığı karşıtı bir isim olan Ahmed Kathrada, 2013 yılında Nelson Mandela’nın Robben Adası’ndaki hücresinde sekiz Nobel Ödülü sahibinin desteğini alan eşim Fadwa, dünya çapında 120 hükümet ve yüzlerce lider, parlamenter, sanatçı ve akademisyen.

Onların başarısı, İsrail’in manevi ve politik başarısızlığını göstermekte. Bir zalim, hakları asla lütfetmez. Özgürlük ve onur, her insanın ve halkın içinde var olan, insanlığın doğasında mevcut haklardır, bu nedenle evrenseldir. Ancak işgalin bitişi bu adaletsizliği bitirecek ve bunun bir ‘doğum lekesi’ olarak kalmasını sağlayacak.

Mervan Barguti
Kaynak

Çeviri: Kavel Alpaslan